نفس میدیه پیام تو از مسنجر
1.
شاوِ نوروز مه بیتو ساله دلبند
دل مه بلدِه بغل بیحاله دلبند
به سفرِه هفتسین خو سیو ندارُم
سیو خو بده د مه حلاله دلبند
2.
گلِ سرخِ مزار استه لبای تو
سیاهقندِ تَیار استه چیمای تو
بِیلو تکفیر کِنه بلا د پس شی
خدا، پروردگار استه لبای تو
3.
کشکی «صلصالِ» مو زنده موبودی
بیخِ طالبِ غم کنده موبودی
مه ایستاد موشودُم پالوی صلصال
تو گل بلدِه مه «شامامه» موبودی
4.
دو نوروزه که از تو دورم ای عشق
نه دِل مه شاده نه مسرورم ای عشق
تو باشی روزِ نو دارُم همیشه
شَوای مه روز موشه پرنورُم ای عشق
5.
نه ملایُم نه مفتییُم نه قاضی
نه آینده مهم باشه نه ماضی
زمانِ حال مه چیم و لب تو باشه
لعین باشی اگه قد مه نسازی
6.
بهشت و حور و کوثر از تو باشه
جهاد و حج اکبر از تو باشه
مه و لبخندهای یار شیرین
صدایِ خشکِ منبر از تو باشه
7.
به دهلی، دل به کابل، پا به زنجیر
نمیدانُم جوانُم یا شدم پیر؟
دیشَو خواو چیمای تو دیدم ای جان
چه سازم، مرگ بر این حکمِ تقدیر!
8.
به بیدل فال میبینُم دلم تنگ
«چهارده پال» میبینم دلم تنگ
قسم بر حیرت بیدل عزیزم
که مه را سال میبینم دلم تنگ
9.
نفس میدیه پیام تو از مسنجر
همو عطر کلام تو از مسنجر
شب و روز مرا گُلریز کرده
سلامِ صبح و شام تو از مسنجر
10.
خالِ هندو نه خوب و دلرُبایه
«صدای دُهل از دور خوشنُمایه»
به گل چیندو برو د دشت برچی
مغول دختر به هر دردی دوایه
11.
لبانت شعرِ «غالب» میسُرایه
ز قلبت حکمِ «طالب» میبرآیه
شرابم میدهی و حکمِ تکفیر
جزاکالله! چه جالب مینمایه
12.
گهی معدوم و گاهی هست میشُم
گهی والا و گاهی پست میشُم
میان این همه پستی و نیکی
تو میآیی به یادم مست میشُم
محمدجان ستوده
نوروز 1397ه.ش
دانشگاه جواهر لعل نهرو، دهلی نو.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر